《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
金敏喜就像个从天而降的天使 awsl 对演员的喜爱大于片子
百感交集。把自己交付给爱之后拍出的电影。想起自己的电影，只有焦虑和强迫。没有爱的对象，只有达成的对象，逼迫的对象。太暴力了。
金敏喜太迷人了，被结尾的笑容和告白甜晕了，好的我就是窗外目不转睛盯着她看的小女孩。一般情侣在vlog秀恩爱，人俩在电影节上秀。
很難說什麽，因為太愛了。洪導，我精神上的父親，我會像您一樣生活，像您一樣寫作。
很难评价，看完最直观的感受是：这也可以？但这既不算否定，也不算钦佩，或是认为其庸常，只是不知道该作何评价。依赖演员的表演，在极为日常自然的对话中偶有细腻的不动声色的乍泄的灵光，也能看到摄影机及其背后富有感情的视点，但又会怀疑，对于一部电影来说，这便足够了吗？即便洪在影片中，借着角色的对谈也在试图调侃，或者说，消解这个怀疑。介于成本和团队规模，能做到这种成色的创作，是太过随意的，但又是不简单的。想来想去，只能用“自由”来作评价，他可能拥有着许多人都希望拥有的创作状态，不受限制地将那些如日记一般私藏的情感和灵光表现出来，至于别人能共情与否，也许都不重要。
洪尚秀借小说家之口说，他追求真实，只拍一些真实的电影，情节不重要。因为真实，电影里吉洙口中亲切的姐姐，也是一个会大声斥责员工的老板。粉丝会如何看待洪尚秀表现真实的电影呢？“如果是你的取向那会是很好的电影。”导演自信会是这样，事实也如他所愿。
完全镜像反应导演的情况让人想很多但没什么意义；如果那个小女孩是即性的就牛了
自我的表达，有种举重若轻的感觉。（或许再刷我会给五星
7/10。黑白画面到最后的镜头所绽放的色彩，似乎象征着“江郎才尽”的小说家重新发现了生命的意义。诗人说故事要引人入胜，要有情节，小说家却不这么认为，仿佛是洪导的自白，或许生活就是这样。
献给对于青春悔恨不已却依然怀揣着浪漫主义精神活着的当下，无论多么的言不由衷，我爱的就是你，正如“天色尚早，但夜幕很快就会落下，趁着白日漫漫 我们去散步吧”
3.5星。借片中小说家之口，洪常秀道出了自己的创作观与创作过程，摇身一变成为了导演阐述电影创作的元电影。
很显然，这是一部个人化色彩极其浓烈的作者电影，旁若无人，没有在乎观众的需求，表面上是小说家的创作价值取向，其实就是洪尚秀的电影宣言，喜欢的人会完全被这种形式驯服，厌弃者则毫不迟疑地放弃观看。
从来不让人失望…布努埃尔=20世纪，洪常秀=21世纪。
中间快进一下，却在1：25措手不及地哭了。
简单巧妙、轻盈舒服。无论再怎么做减法，对白依然是洪常秀最有魔力的部分，而他对「电影」本身越来越淡然，反而越来越让人喜欢。
最后的vlog加一星，从29:40金敏喜首登场，到76:17醉酒断片，正好是47分钟的小说家的电影。另外你们文青洋洋洒洒写一大段，却都没人注意到片头破天荒出现了NEW公司的logo，老洪能在这个境况得到大厂支持绝对是雪中送炭。PS：华策有持股NEW，可以期待一波引进甚至内地公映。
就爱吃洪尚秀电影里吃饭喝酒聊天谈情说爱那一套。
她太美了😭
第一部洪常秀。怎么讲，这大概不是让陌生观众来认识他的那张名片，且我对片外花边没有很多了解也并不怎么care，但黑白转彩色那一瞬真的有冲击到我，电影是什么呢，电影可以只是表现爱意的介质。p.s.敏姐，太 美 了。
越来越觉得看洪尚秀的片子就像专门去庙里吃素斋，有一种刻意调节口味的仪式感。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
